به گزارش اختاز نیوز، روزنامه هم میهن نوشت: تا حالا فکر می کردیم «اجازه نمی دهند» فقط برای روسای جمهور است. به خصوص از نوع اصلاح طلبان. البته با آمدن آقای مزیکیان ظاهراً این سنت ناپسند در حال منسوخ شدن است، اما چه باید گفت وقتی رئیس مجلس، رئیس مجلس هم هست، می گوید اجازه نمی دهند.
رئیس قوه قضائیه با اینکه صراحتاً چنین چیزی نمی گوید، آنقدر از دستگاه قضایی انتقاد می کند که به نظر می رسد شخصاً با بسیاری از اتفاقاتی که در آن منطقه می افتد مخالف است، اما اراده یا فردی مانع تحقق همه امور او می شود. نظرات
اینکه در این کشور همه رهبران اپوزیسیون حضور دارند و به وضعیت موجود انتقاد می کنند، چیز خیلی بدی نیست، اما اینکه دائماً عدم تحقق امور را به گردن شخص یا افراد خیالی می اندازند، بسیار بد است.
در واقع این بزرگواران همین کار را می کنند و اگر انصاف بود باید به خاطر همین یک اتهام محاکمه می شدند. به نظر می رسد این شیوه صحبت از دو جهت دور نیست. یا نوعی گروگان گیری سیاسی است و ربطی به مردم ندارد و یا واقعاً همین است که بزرگان می گویند.
اگر گوروکشی سیاسی است و سیاستمداران با زبان خودشان همدیگر را تهدید می کنند، واقعا بازی کثیف و بی مزه ای است و نتیجه ای جز کاشتن بذر ناامیدی و ناامیدی در دل مردم خسته و بی حوصله ندارد. هیچکس باور نمی کند که این تهدیدها به خاطر مردم است.
محمود احمدی نژاد هشت سال از فهرستی خیالی صحبت می کرد که در چنته دارد و اگر به حرف او گوش ندهند، آنها را به رسوایی عمومی و خصوصی تبدیل می کند. سازمان بهداشت جهانی؟ اون لیست کجاست؟ زمانی که به طور جدی قصد افشاگری و بدنامی رئیس مجلس را داشت، بیش از هر چیز دیگری آبروی خود را از دست داد.
عده ای هم که ادعای راستگویی داشتند و مدام رقبا و دشمنان خود را تهدید می کردند که اگر این کار را نکنید به افرادی که مانع خدمت به آنها می شوند می گوییم لاف زدند و هرگز به تهدیدات خود عمل نکردند.
در حالت دوم، اگر چنین چیزی درست باشد، وضعیت بسیار بدتر است. سیاست در سرزمینی که قدرت حسن روحانی، باقر قالیباف و محسنی آژهی به دست کسانی که مانع خدمت به مردم می شوند نمی رسد و حتی نامشان را هم نمی توانند به زبان بیاورند، چه معنایی دارد؟ چرا باید در چنین جامعه ای در انتخابات شرکت کرد؟ آیا این سخنان دلالت و روشن کننده معنای انسداد سیاسی کامل و کامل نیست؟
آیا هیچ یک از این بزرگواران قبل از قبول مسئولیت نمی دانستند که ساختار قدرت در این سرزمین چگونه است؟ اگر نمی دانستند پس این همه سال در این ساختار چه می کردند؟ اگر تازه فهمیده اند چرا قدرت را به او نمی دهند و سراغ چیز دیگری نمی روند؟ حداقل این پست را به افراد جسورتر بسپارید. افرادی که لااقل نام کسانی را که در این گونه موارد سد راهشان می شوند، می آورند.
علاوه بر این، مانند کلمبیا، شیلی و ونزوئلا، باندهای مافیایی ثروت و قدرت به زمان خود می روند و برای آنها پایانی سینمایی رقم می زنند. چه خوشبختی بالاتر از این به خدا قصد شوخی ندارم، اما وقتی رئیس مجلس که به نظر یکی از قدرتمندترین چهره های سیاسی کشور است، می گوید هر جا گرهی لاینفک باشد، با تلاش او گره می زند. ، هیچکس را پشت سر نمی گذارند… آدم می ترسد. این چه سرزمینی است؟ آنها چه کسانی هستند؟ آیا آنها واقعاً وجود خارجی دارند؟
بعید است که دولت باشد. حکومت در این سرزمین هیچ ترسی ندارد. هرکس اگر بتواند سرش را می زند. نیروهای امنیتی با چنین اتهاماتی مواجه نیستند. اگه بچسبه همه از دوستان آقای گرمباه و گلستان هستن. قوه قضائیه چه ربطی به خودروی دست دوم دارد؟ آقای آژه ای این روزها یکی از پیشگامان انتقاد از وضع موجود است و بعید است اگر در حوزه کاری ایشان باشد با چنین تخلفی برخورد نکند.
پس مخالفانی که اینقدر قدرتمند هستند که دو سال مانع واردات خودروهای دست دوم شده اند، چه کسانی یا چه کسانی هستند؟ آیا چنین شبهه ای را ضد انسجام و منافع ملی نمی دانید؟ و در چنین شرایطی که کشور بیش از هر زمان دیگری به وحدت و همدلی نیاز دارد؟ آیا این بدان معناست که خبرنگاری با نام مستعار این نکات ساده و بدیهی را درک می کند و رئیس محترم شورای اسلامی از درک آن عاجز است؟
