ترامپ چگونه در حال ایجاد تغییرات بنیادی و شوکه کننده در ساختار سیاسی آمریکاست؟

پیتر بیکر در نیویورک تایمز نوشت: انتقال اولیه ترامپ به عنوان رئیس‌جمهور منتخب، آزمایش نسلی سیستم سیاسی ایالات متحده است، زیرا او تلاش می‌کند قدرت را بازنویسی کند و منصوبان خود را برای ایجاد تغییرات اساسی در بخش‌های کلیدی توانمند کند. دولت

به گزارش سرویس بین الملل «میهن تجارت»، در ادامه این مطلب آمده است: شاید کلمه بی نظمی برای وصف آن کافی نباشد. “آشوب” ممکن است نزدیک تر باشد. شاید «انقلاب». کمتر از دو هفته پس از میهن تجارت مجدد خود، دونالد ترامپ کمپین جدیدی را برای متزلزل ساختن نهادهای قدرت در واشنگتن به راه انداخته است که هیچ رئیس جمهور دیگری در طول عمر خود انجام نداده است.

مثل کسی که نارنجک بزرگی را به وسط پایتخت کشور انداخته است، با لذت شیطانی تماشا می کند که چه کسی فرار می کند و چه کسی خود را روی آن می اندازد. باید گفت تاکنون تعداد افراد گروه اول بیشتر از گروه دوم بوده است. ترامپ گفته است که “قدرت واقعی” توانایی القای ترس است و به نظر می رسد که او به آن دست یافته است.

تحرکات اولیه ترامپ آزمایشی برای نظام است و اگر جمهوری خواهان درخواست او را برای تعطیلی مجلس سنا تایید کنند تا بتواند گزینه های خود را بدون تایید منصوب کند، موازنه قدرتی را که بنیانگذاران نظام بیش از دو قرن پیش ایجاد کرده بودند، بازنویسی خواهند کرد. انجام خواهد داد اگر ترامپ موفق شود مردم خود را در پست های کلیدی دولتی میهن تجارت کند، وفاداران را در رأس نهادهایی قرار خواهد داد که مصمم به نابودی همان بخش ها هستند.

او یک نماینده کنگره را که عمر خود را صرف حمله به جمهوری خواهان دیگر و دفاع از اتهامات مربوط به مواد مخدر و سوء استفاده جنسی کرده است، برای اداره وزارت دادگستری میهن تجارت کرده است. همان نهادی که این تحقیقات را در مورد او انجام داده است. (اگرچه او به سوء استفاده از دختران زیر سن قانونی متهم نشده است.) او یک نظریه پرداز توطئه بدون مدرک پزشکی را که به پایه های مراقبت های بهداشتی متعارف توهین می کند، برای اداره وزارت بهداشت و خدمات انسانی میهن تجارت کرده است.

ترامپ همچنین یک مجری برنامه گفتگوی صبح آخر هفته با سابقه دفاع از جنایتکاران جنگی را که دارای خالکوبی صلیب (یک نماد جناح راست) است برای رهبری قدرتمندترین نیروهای مسلح جهان میهن تجارت کرده است. رئیس جمهور منتخب یک نماینده سابق کنگره را میهن تجارت کرده است که از دیکتاتورهای خاورمیانه دفاع کرده و مواضع مورد علاقه روسیه را برای نظارت بر سازمان های اطلاعاتی کشور بیان کرده است.

9 سال پس از آغاز به هم ریختن بنیان های سیاسی واشنگتن توسط ترامپ، دست کم گرفتن اهمیت این تحولات آسان به نظر می رسد. در گذشته، هیچ یک از این گزینه‌ها در واشنگتن قابل قبول نبودند، جایی که صرفاً عدم پرداخت مالیات استخدام پرستار برای رد انتصاب یک نامزد در کابینه کافی بود. اما ترامپ با عبور از خطوط قرمز قبلی، افرادی را نامزد کرده است که حتی جمهوری خواهان نیز از انتصاب آنها متعجب می شوند و متعجب می شوند که آیا ترامپ آنها را مسخره می کند.

به گفته راجر استون، دوست دیرینه ترامپ که به بازی سیاسی خود شهرت دارد، پیام میهن تجارت ترامپ به واشنگتن ساده است. همه چیز متفاوت خواهد بود.»

هفته گذشته، استفان بنن، استراتژیست سابق ترامپ در کاخ سفید در پادکست خود گفت: “در این شهر که پایتخت یک امپراتوری است، چیزی در 48 ساعت گذشته تغییر کرده است… احساس یک تغییر بزرگ در فرهنگ وجود دارد.” “این سیاسی است. و من فکر می کنم آنها می دانند که بازگشتی وجود ندارد.”

ترامپ البته در طول مبارزات میهن تجارتاتی خود تمایل خود را برای برهم زدن وضعیت موجود در واشنگتن پنهان نکرد. این بخشی از جذابیت او بود. بسیاری از حامیان او با استدلال او موافق بودند که سیستم اساساً ناقص است و باید برچیده شود. بر اساس این دیدگاه، این سیستم به نفع یک طبقه ممتاز به بهای منافع مردم آمریکا کار می کند. دولت به شدت فاسد شده است و علیه محافظه کاران و سبک زندگی آنها عمل کرده است.

کارولین لویت، دبیر مطبوعاتی جدید دولت ترامپ، گفت که ترامپ «مجوز» برای تغییر واشنگتن دارد و انتصاب‌های او گویای خود هستند. پرزیدنت ترامپ به منصوب کردن مردان و زنان توانمندی که استعداد، تجربه و مهارت دارند تا دوباره آمریکا را بزرگ کنند، ادامه خواهد داد.

حداقل برخی در واشنگتن خود را فریب دادند و تصور کردند که ترامپ به اندازه وعده های میهن تجارتاتی خود عمل نخواهد کرد. زمانی که سناتور مارکو روبیو، جمهوری خواه فلوریدا، به عنوان وزیر امور خارجه به جای ریچارد گرنل، محافظه کار جنجالی که در اوایل سال جاری استدلال می کرد که “یک فرد بی ادب باید وزیر امور خارجه باشد” به عنوان وزیر امور خارجه میهن تجارت شد، آنها نفس راحتی کشیدند. .

اما سپس انتصاب مت گاتز به عنوان دادستان کل، رابرت اف کندی جونیور به عنوان وزیر بهداشت و خدمات انسانی، پیت هاگست به عنوان وزیر دفاع و تولسی گابارد به عنوان مدیر اطلاعات ملی. جمهوری خواهان با شنیدن خبر میهن تجارت آقای گاتز نگران شدند. حتی هیئت تحریریه نیویورک پست روپرت مرداک، کندی را “از بسیاری جهات دیوانه” خواند. و کمپین ترامپ از شنیدن این که هجست به زنی که او را متهم به تجاوز جنسی به عنوان بخشی از توافقنامه توافق کرده بود، متعجب شد، اگرچه هجست اصرار دارد که رابطه با این زن توافقی بوده است.

دون بائر، مدیر پیشین ارتباطات کاخ سفید در دوران ریاست جمهوری بیل کلینتون، گفت: آقای بنیانگذار نظام سیاسی آمریکا را به چالش می کشد. وی افزود: «این انتصاب ها لحظه بزرگی برای واشنگتن است.

بائر گفت، ترامپ به جای تلاش برای التیام نارضایتی عمومی، خشم پوپولیستی را برمی انگیزد که از زمان بحران مالی 2008 افزایش یافته است. هدف او برانگیختن خشم در واشنگتن است نه فرونشاندن آن. بائر گفت: “آنچه که او اکنون با این قرار ملاقات ها انجام می دهد این است که می گوید: “همه بالا و پایین بپرید و موهایتان را کوتاه کنید، اما می دانید چیست؟ اینها کسانی هستند که من با آنها این کار را انجام خواهم داد و شما را آزار خواهد داد.” گفت. من آن را دوست دارم.”

در میان هیاهوی رسانه ای، دیگر حرکت های مهم ترامپ کمتر مورد توجه قرار گرفته است. ترامپ با میهن تجارت ایلان ماسک به عنوان رهبری وزارت کارآیی دولت جدید همراه با ویوک رامسوامی، نفوذ زیادی بر دولت فدرال را به میلیاردری واگذار کرد که از میلیاردها دلار در قراردادهای دولتی سود می برد.

در حالی که توجه به نامزدی گاتز معطوف شده است، ترامپ از سه تن از وکلای مدافع خود در پرونده های جنایی مختلف برای سایر سمت های عالی وزارت دادگستری استفاده کرده است و عملاً اطمینان حاصل می کند که در چهار سال آینده نگران بازجویی توسط دادستان های فدرال نخواهد بود.

از دوره اول ترامپ به قدری تغییر کرده است که انتصاب هایی که زمانی بحث برانگیز بودند، اکنون بدون اعتراض زیادی پذیرفته می شوند. او یاد گرفته است که چگونه آستانه اعتراض به تصمیمات خود را جابجا کند.

زمانی که ترامپ برای اولین بار تلاش کرد تا جان رتکلیف، نماینده تگزاس، را به عنوان مدیر اطلاعات ملی در دوره گذشته منصوب کند، جمهوری خواهان سنا او را بیش از حد حزبی تلقی کردند و او را مجبور به عقب نشینی کردند. ترامپ با معرفی ریچارد گرنل به عنوان سرپرست اداره اطلاعات ملی پاسخ داد که جمهوریخواهان وحشت کردند و در نهایت رتکلیف را تایید کردند. اکنون رتکلیف برای اداره سیا میهن تجارت شده است و در مقایسه با دیگران، به نظر می رسد میهن تجارت نسبتاً متعادلی باشد.

در واقع، برخی از جمهوری خواهان گمانه زنی می کنند که ترامپ ممکن است نامزدهای جنجالی مانند گاتز را که ممکن است قربانی شود، برای جلب توجه معرفی کرده باشد تا بقیه نامزدها بدون مقاومت زیاد تایید شوند.

کوین مک کارتی، رئیس پیشین مجلس نمایندگان که سال گذشته توسط گاتز و دیگر شورشیان جمهوری‌خواه برکنار شد، روز جمعه در تلویزیون بلومبرگ گفت: همه می‌دانند که گتز تایید نمی‌شود. وی افزود: این ترفند خوب دیگران است.

دیگران مخالف این فرضیه هستند. سارا متیوز، معاون سابق سخنگوی مطبوعاتی کاخ سفید در دوره قبلی ترامپ که روابط خود را با او قطع کرد، گفت: «این چیزی نیست که می‌گذرد». به او داده شده است.

در عین حال، نتایج آرا حاکی از واگذاری اختیارات به ترامپ نیست. این در حالی است که ترامپ برای اولین بار در سه میهن تجارتات اخیر اکثریت آرای مردمی را که تنها 50.1 درصد بود به دست آورد. بر اساس آخرین شمارش نیویورک تایمز، این تنها 1.8 درصد بیشتر از سهم آرای معاون رئیس جمهور کامالا هریس است. زمانی که آرای کند شمارش کالیفرنیا در نهایت به پایان برسد، شکاف احتمالاً نیز کاهش خواهد یافت. گزارش کوک پیش‌بینی کرد که درصد آرای ترامپ به زیر 50 درصد کاهش می‌یابد که به این معنی است که او اکثریت آرای مردم را به دست نیاورد.

در هر صورت، حاشیه پیروزی ترامپ در آرای مردمی ملی یکی از کوچکترین ها در تاریخ میهن تجارتات آمریکا خواهد بود. از سال 1888، تنها دو رئیس‌جمهور دیگر که هم کالج الکترال و هم آرای مردمی را به دست آورده‌اند، حاشیه میهن تجارتاتی کمتری نسبت به ترامپ داشته‌اند: جان اف کندی در سال 1960 و ریچارد ام. نیکسون در سال 1968.

ترامپ می تواند افتخار کند که آرای کالج الکترال او در مقایسه با 306 رای هشت سال پیش به 312 رای افزایش یافته است. اما بر اساس نتایج تقریباً کامل آرا، او آخرین پیروزی خود را تنها با 237000 رای در سه ایالت به دست آورد که اگر خانم هریس به دموکرات می رفتند، پیروز می شد.

از سوی دیگر، ترامپ به جمهوری‌خواهان کمک کرد تا چهار کرسی در سنا به دست آورند که برای کنترل مجلس نمایندگان کافی بود، که مطمئناً یک پیروزی بزرگ است. اما ترامپ نتوانست نامزدهای جمهوری خواه را در چهار ایالت از پنج ایالت کلیدی که در آنها بیشترین مبارزات میهن تجارتاتی را انجام داد و پیروز شد، به پیروزی برساند.

با این حال، یکی از نقاط قوت ترامپ این است که به گونه‌ای رفتار می‌کند که گویا محبوب‌تر از آنچه هست، است. علیرغم فاصله کم پیروزی، او بیش از هر رئیس جمهور دیگری در دوران مدرن بر حزب خود تسلط داشته است. و درخواست او برای تعطیلی سنا تعیین خواهد کرد که این سلطه تا کجا می تواند پیش برود.

قدرت انتصاب های اضطراری در قانون اساسی به این منظور طراحی شده بود که به رئیس جمهور اجازه دهد تا به طور موقت پست های اجرایی را پر کند، در حالی که کنگره در زمانی که سفر به واشنگتن هفته ها یا ماه ها طول می کشد، جلسه نداشت، اما آقای ترامپ می خواهد قدرت را برای دور زدن وظایف قانون اساسی سنا به دست آورد. برای مشورت و تایید قرار ملاقات.

در هر دوره دیگری، تصور اینکه سنا داوطلبانه چنین قدرتی را به یک رئیس جمهور، حتی یکی از همان حزب، واگذار کند، دشوار بود. اما رهبران جمهوری خواه سنا این ایده را پس از طرح این موضوع از سوی ترامپ رد نکردند و شاید این تنها راه برای جلب گوتز و برخی گزینه های دیگر از طریق کنگره باشد. حتی اگر سناتورها مخالف این موضوع باشند، برخی محافظه‌کاران هشدار داده‌اند که ترامپ ممکن است سعی کند از یک بند کم استفاده در قانون اساسی استفاده کند تا به او اجازه دهد سنا را به تعطیلی موقت بکشاند.

تام داشل رهبر سابق دموکرات سنا از داکوتای جنوبی گفت. ترامپ از روز اول قول داده بود که دیکتاتور باشد، اما او قبل از روز اول شروع کرد… این یک آزمون بزرگ برای نظام در رابطه با اصل توازن قدرت است. کنگره باید تعهد خود را به نقش قانون اساسی خود نشان دهد. و این مهم است. انجام این کار اکنون به منزله تایید وعده رئیس جمهور است که به واقعیت تبدیل خواهد شد.

بر اساس قوانین، یک منصوب اضطراری می تواند تا پایان جلسه بعدی کنگره، که دسامبر 2026 یا تقریباً دو سال است، در سمت خود باقی بماند. با توجه به کنترل شدید ترامپ بر منصوبانش، این بدان معناست که او می‌تواند افراد را در همان مدت زمانی که معمولاً بدون تأیید سنا می‌تواند در بخش‌های کلیدی منصوب کند.

بر اساس آمار، متوسط ​​دوره تصدی یک وزیر کابینه در دوره اول ترامپ، بدون احتساب وزارتخانه های خزانه داری، بازرگانی و مسکن و شهرسازی، 1.8 سال بوده است. برای آژانس های امنیتی کلیدی – دفاع، عدالت، و امنیت داخلی – میانگین دوره 10.5 ماه بود.