«ما برای رضای خدا با بنی امیه دشمنی کردیم و تا روز قیامت با آنان دشمنی خواهیم داشت». این روایتی از امام حسین علیه السلام است که چشم انداز وسیع تاریخی از مبارزه مستمر و مستمر جبهه حق با خاندان بنی امیه و عواقب عقیدتی آنان را به تصویر می کشد. درگیری که از روز ظهور اسلام شروع شده و تا لحظه قیامت تمام نمی شود.
به عبارت دیگر، محور اصلی نزاع تاریخی حق و باطل در قرون گذشته، در واقع تضاد میان پیروان اهل بیت و پیروان بنی امیه بوده است. چه در طول هزار ماه حکومت ظاهری خاندان بنی امیه بر سرزمین اسلامی و چه پس از آن در زمان حکومت بنی عباس که از نظر عقیدتی با بنی امیه در تقابل با اهل بیت بودند. بیت، یا حتی پس از آن. بسیاری از محققان و پژوهشگران تاریخ اسلام بر این عقیده اند که حکومت و دوام بنی امیه هرگز پایان نپذیرفت، بلکه پس از فروپاشی حکومت ظاهری آنان در سرزمین های اسلامی، به اندلس و جنوب اروپا و به دست خلیفه عبدالله گریختند. رحمان اول، حکومت امویان در سال استقرار یافت پوست جدیدی توسط خلافت قرطبه اعمال شد و خلفای اموی یکی پس از دیگری حکومت، افکار و ایدئولوژی خود را در این سرزمین ترویج کردند.
این قاعده به تدریج توسط دولت های مسیحی اروپا مانند لئون و ناوارا پذیرفته شد، به طوری که سالانه خراج و مالیات به بنی امیه می پرداختند و فرستادگان مبلغ اموی را در سرزمین های خود می پذیرفتند. این حکومت تازه تأسیس در زمان خلافت عبدالرحمن سوم به اوج خود رسید و افکار و نظرات این حاکمان در سراسر اروپا نفوذ فراوانی یافت. اگرچه خلافت قرطبه نیز پس از چند سال به دلیل جنگ های داخلی سرنگون شد، اما به گفته برخی از محققان، نخستین نطفه اشرافیت، دنیا طلبی و استکبار در اندیشه های اروپای بدوی توسط همین بازماندگان نظام اموی ایجاد و گسترش یافت. بنابراین، اگرچه حکومت امویان در طول تاریخ با فراز و نشیب، فتوح و شکست همراه بوده است، اما اندیشه اموی همواره در رگه های تاریخی جبهه باطل جاری بوده است. در روزهای اخیر با سقوط رژیم سوریه و ظهور گروه سلفی تحریر الشام، نام بنی امیه بار دیگر مطرح شده است. آنها به وضوح خود را پیروان نظری بنی امیه معرفی می کنند.
الجولانی، رهبر این گروه، اولین سخنرانی خود را نه در کاخ ریاست جمهوری دمشق، بلکه در مسجد امویان ایراد کرد. مسجد جامع اموی محل خلافت معاویه، یزید و خلفای اموی بوده که امروزه مهمترین نماد تاریخی به جای مانده از دوران امویان به شمار می رود. نیروهای تحریرالشام اخیرا در ویدئویی با تجمع در صحن این مسجد شعری در مدح بنی امیه خواندند و گفتند: بنی امیه از طلا ساخته شده اند و ما فرزندان بنی امیه هستیم. همچنین در ویدئویی دیگر تعدادی از اعضای این گروه با اشک با معاویه بن ابوسفیان تجدید بیعت می کنند.
کار به اینجا ختم نمی شود و یکی دیگر از اعضای این گروه در یک ویدئوی محبوب در حرم حضرت رقیه حضور یافت و به صراحت گفت: «ای شیعیان، بنی امیه بازگشتند! آنها در اولین انتقام خود به سراغ شیعیان و علویان سوریه رفتند و آنها را مورد آزار و اذیت قرار دادند. همچنین با حضور در حرم مطهر دمشق پرچم ها و نمادهای اهل بیت را جمع آوری کرده اند.
نقشه راه جمهوری اسلامی ایران در تعاملات سیاسی با حکومت جدید سوریه چه خواهد بود، نباید از موانع فکری و عقیدتی عقاید امویان و احیای امپراتوری اموی توسط سربازان جولان غافل شد. تعاملات فکری و عقیدتی با این نظام. آنها هویت تاریخی خود را به صراحت در تقابل با تشیع و پیروی از اهل بیت تعریف کرده اند و در بعد مذهبی و تاریخی هیچ گونه قرابتی بین خود و شیعیان نمی بینند. در ترسیم سیاست های پیش روی منطقه از مبانی و پشتوانه های فکری حاکمان غافل نشوید!
