اثاثه در کتاب آل -هولیا ، عطار نیشابوری توسط امام جعفر صدیق (ع) با احترام ذکر شده است. عطار آنها را نه تنها یکی از بزرگترین رهبران دین ، بلکه ستون های دانش و حقیقت در سلسله والدین و جامد نیز می داند.
در این کتاب ، امام صدیق (AS) به عنوان یک محقق و یک عزت توصیف می شود که علم ظاهری و باطنی را در هم می آمیزد و بسیاری از روح ها را از تاریکی جهل تا نور دانش راهنمایی می کند:
آن سلطان ملت مصطفی ، آن اثبات نبوی ، آن عامل قدیس ، آن جهان تحقیق ، آن ثمره قلب پیامبران ، آن از پیامبران ، آن وارث عالی ، آن پیامبر ، آن عاشق عرفان: جافار ال -سصیق رازی الله است.
ما گفته بودیم که اگر به پیامبران ، اصحاب و Ahlul -Bayt اشاره کنیم ، یک کتاب جداگانه باید ساخت این کتاب باشد ، توضیحات والدین پس از آنها ، اما به دلیل نعمت های اول ، ما ابتدا پس از او خواهیم بود. و ، زیرا او از Ahlul -Bayt و روش گفتن بیشتر بود ، و روایت بیشتر در مورد اوست تا چند کلمه را برای او به ارمغان بیاورد که همه آنها یکی هستند.
از آنجا که ذکر شد ، همه چیز بود. بینی نیست که دارای دوازده دین امام باشد. یعنی یکی دوازده و دوازده است.
اگر فقط ویژگی او این بود که بگوید ، در زبان و عبارت من درست نخواهد بود ، که به قول علم ، حرکات و عبارات کمال بود ، و القاعده جمله بزرگان بود و اعتماد به نفس همه او بود ، و معطتادا مطلق بود. هر دو الهی شیخ ، امام ها و افراد بزرگ و عاشقان عشق بودند. هر دو آباد مغادام و زیهاد. هم صاحب حقیقت در تفسیر و اسرار تخفیف ها بی نظیر بود ، و او درباره باکر رازی الله آنه حرفهای زیادی برای گفتن داشت ، و من از افرادی که تصور می کردند سنی ها و جماعت با اهلول -بیت همان چیزی است که سنی ها و سنی ها باید به ساننی ها بگویند. و من نمی دانم که کسی در تخیل است ، می دانم که هر کس به محمد اعتقاد دارد و فرزندان خود را ندارد ، به محمد اعتقادی ندارد. تا آنجا که شفیعی در دوستی Ahlul -Bayt به حدی بود که آنها به رفقای وی نسبت داده شده بودند ، و او شعر نوشت ، و یک بیت:
اگر او از عشق خانواده محمد خودداری کرد
بگذارید وزنه ها شاهد باشند که من امتناع می کنم
