برای رسیدن به این ایده جسورانه ، TWW از یک معمار برجسته ، Eero Saarinen ، برای همکاری دعوت کرد. سارین ساختمانی را طراحی کرد که نه تنها یک ترمینال بلکه یک اثر هنری کامل بود. شبیه به یک پرنده پرنده غول پیکر ، این نمادی از هیجان و مدرنیته دوران جت شد. این ترمینال که در ماه مه افتتاح شد ، تجسم آینده سفر هوایی بود.
دهه 1980 دوره ای از رقابت نفس گیر در هواپیمایی ایالات متحده بود. در این میان ، TWW تصمیم به تغییر تاریخ معماری گرفت: ساخت ترمینال که به یک نماد تبدیل شد.
طبق دوران ایران ؛ در دهه 1980 با ظهور رقابت در صنعت هواپیمایی آمریکا ، خطوط هوایی برای تمایز به استراتژی های جدیدی روی آوردند. در همین حال ، Trance World Airlines یا T -WWW تصمیم انقلابی گرفتند: آنها به جای تکیه بر تبلیغات ، تصمیم گرفتند با ایجاد یک تجربه منحصر به فرد ، هویت برند خود را به نمایش بگذارند. راه حل آنها ساخت ترمینال اختصاصی خود در فرودگاه New York Aidloild (فرودگاه فعلی جان اف کندی) بود.
برای رسیدن به این ایده جسورانه ، TWW از یک معمار برجسته ، Eero Saarinen ، برای همکاری دعوت کرد. سارین ساختمانی را طراحی کرد که نه تنها یک ترمینال بلکه یک اثر هنری کامل بود. شبیه به یک پرنده پرنده غول پیکر ، این نمادی از هیجان و مدرنیته دوران جت شد. این ترمینال که در ماه مه افتتاح شد ، تجسم آینده سفر هوایی بود.
هماهنگی با جزئیات ؛ نقش یک میز اطلاعات در ایجاد یک تجربه کامل
در داخل این شاهکار بتونی ، هرگونه جزئیات با دقت طراحی شده است تا با کل ساختمان مطابقت داشته باشد. حتی میز اطلاعات مرکزی یک قطعه ساده نبود ، اما یک مجسمه با خطوط خمیده آن بود ، گویی که از زمین بیرون آمده است. این جدول برای تقویت حس پویایی و هماهنگی کل فضا ضمن ارائه خدمات عملی طراحی شده است. نقاشی های پرواز در بالای آن ، به عنوان یک عنصر مدرن و هنری ، تجربه سفر را برای مسافران تکمیل می کند.
ترمینال TWW به سرعت به یک سمبل فرهنگی تبدیل شد و نشان داد که چگونه یک شرکت می تواند معماری را به عنوان ابزاری قدرتمند ، یک هویت پایدار و یک تجربه فراموش نشدنی برای مشتریان خود ایجاد کند. این یادآوری دوران است که سفر هوایی فراتر از یک حرکت ساده ، یک واقعه باشکوه و رویایی بود.
