اکونومیست نوشت: پانزده سال پیش به نظر می رسید که دوران اریک پرینس به پایان رسیده است. چندین رسوایی او را مجبور کرد که شرکت نظامی خصوصی “بلک واتر” را بفروشد و آمریکا را ترک کند. جنگ علیه تروریسم فروکش کرده بود و فضای سیاسی آمریکا به سمت چندجانبه گرایی پیش رفته بود. اما امروز، صنعت مزدور خصوصی دوباره در حال رونق است و شاهزاده بار دیگر در مرکز آن قرار دارد. از اوکراین و هائیتی تا کنگو حضور او احساس می شود.
بر اساس گزارش میهن تجارتپرینس که از یک خانواده صنعتی بسیار ثروتمند در میشیگان می آید، پس از خدمت در نیروی دریایی ایالات متحده و تجربه ماموریت در بالکان و خاورمیانه، بلک واتر را با ثروت حاصل از فروش شرکت خانوادگی تأسیس کرد. این شرکت در طول اشغال عراق رشد کرد، اما پس از کشتار بغداد در سال 2007 بدنام شد. علیرغم خروج آشکار از صحنه، نقش های او ادامه یافت. از جمله کمک به امارات برای ایجاد یک نیروی مزدور 800 نفره در طول بهار عربی.
امروزه تمرکز پرینس بر آفریقا است، در حالی که دولت ترامپ کنگو را در مرکز سیاست آفریقایی خود قرار داده است. او برای جمع آوری مالیات با دولت کنگو قرارداد بسته است و ادعا می کند که در حال تقویت ظرفیت دولت است، اما منتقدان نگران هستند که او آن را تضعیف کند. پرینس به دور از رویکرد رسانهگرایانه مزدوران، آشکارا از دیدگاههای رادیکال و ماجراجویانه دفاع میکند و حتی بازگشت «حکومت استعماری» را برای کشورهایی که او «ناتوان از اداره خود» میداند، پیشنهاد کرده است. از دیدگاه او راه حل بسیاری از بحران های جهانی شرکت های خصوصی با قدرت نظامی خصوصی است. در غیر این صورت، “هرج و مرج و فروپاشی کامل” در انتظار است.
